Zbigniew Herbert

w rocznicę śmierci

Mój ulubiony Poeta od lat.

I moja pamięć o nim...

bo

poeci przychodzą i odchodzą,

a wiersze zostają.

NON OMNIS MORIAR zatem

Zdjęcie Poety z Internetu

 Nigdy o tobie

 Nigdy o tobie nie ośmielam się mówić 

ogromne niebo mojej dzielnicy 
ani o was dachy powstrzymujące wodospad powietrza 
piękne puszyste dachy włosy naszych domów 
milczę także o was kominy laboratoria smutku 
porzucone przez księżyc wyciągające szyje 
i o was okna otwarte-zamknięte 
które pękacie w poprzek gdy umieramy za morzem

Nie opiszę nawet domu 
który zna wszystkie ucieczki i moje powroty 
choć mały jest i nie opuszcza powieki zamkniętej 
nic nie odda zapachu zielonej portiery 
ani skrzypienia schodów po których wnoszę zapaloną lampę ani 
liścia nad bramą

Chciałbym właściwie napisać o klamce furtki tego domu 
o jej szorstkim uścisku i przyjaznym skrzypieniu 
i choć wiem o niej tak wiele 
powtarzam tylko okrutnie pospolitą litanię słów

Tyle uczuć mieści się między jednym uderzeniem serca a drugim

tyle przedmiotów można ująć w obie ręce

Nie dziwcie się że nie umiemy opisywać świata 
tylko mówimy do rzeczy czule po imieniu

Przed Wojewódzką i Miejską Biblioteką Publiczną w Bydgoszczy pełną zbiorów poezji Herberta