X
X X
Nie
lubię pustych
ławek
w alejach parkowych
zwiniętych
żagli, niemych łodzi na środku jeziora
huśtawek
opuszczonych
pięknie
wkomponowane
w
malowniczy pejzaż
niosą
rozstanie
smutek
samotność
milcząca
ławka pamięta, pamięta…
łódź
zatrzymana w kadrze jesieni
bezszelestnie ujarzmia niepokorny dotyk
a
martwa huśtawka
nie
tęskni,nie szlocha
łańcuchami
wspomnień
nie
lubię samotnych
miejsc,
skażonych
szeptem,
uśmiechem, uściskiem
gdzie
oczu blask szarzeje
a
porzucona pamięć
niesie nostalgię niewysłowioną